Blijvend zoeken naar balans; een persoonlijke impressie
Vorig jaar zijn we verblijd met de publicatie van het laatste meesterwerk over de (1960-1995) geschiedenis van het Nederlandse accountantsberoep, 'Blijvend zoeken naar balans'. Jules Muis gaat graag in op de uitnodiging om hier als tijdsgetuige een persoonlijke impressie aan te wijden.
door Jules Muis
'You only live once, but if you do it right, once is enough'
Mae West
Het boek verschijnt in het slow-motion kielzog van eerdere geschiedschrijvingen, vanaf de formele oprichting van het beroep in 1895 tot 1960; met wat overlappingen tot 1975.
Materie-gepokt-en-gemazelde auteurs Kees Camfferman en Luc Quadackers zetten dapper een goede traditie voort van niet altijd even dankbaar, maar toekomst-essentieel monnikenwerk.
Geschiedschrijving is per definitie een Unvollendete en het claimen van victorie altijd voorbarig. Veranderingen binnen het beroep verdienen niet altijd de schoonheidprijs. Ze zijn vaak reactief in plaats van pro-actief en soms knullig uitgevoerd. De onmiskenbaar commerciële successstory van het beroep over de afgelopen 130 jaar hoort daar ook bij. Ook wanneer dat niet altijd een zes met een griffel betekent voor professionele uitvoering. De misslagen zijn niet altijd het collectief aan te rekenen. Maar geven wel te denken en meer.
In Blijvend zoeken naar balans krijgt de lezer veel mee. Het is een pregnant verhaal, waar je honger naar meer aan overhoudt. Auteurs doen hun werk met open vizier: geen doctrinaire persoonlijke invullingen over scholenstrijden of hiaten. Dat is wat goede geschiedsbeschrijving vraagt; het is geen Dag des Oordeels.
[....]
